Wanneer de haarcellen beschadigd zijn, worden de geluidstrillingen niet of niet voldoende doorgegeven aan de gehoorzenuwen. Haarcellen kunnen bijna nooit meer herstellen wanneer ze eenmaal zijn beschadigd. Het is dus belangrijk om voorzichtig te zijn met uw gehoor.

Wat gebeurt er bij gehoorverlies?

Bij toenemende slechthorendheid worden bepaalde frequenties niet meer naar de hersenen doorgegeven. Bepaalde informatie ontbreekt, zoals stille medeklinkers als -f, -s, -p of -t. Er ontstaan ‘gaten’ in wat u hoort en de hersenen proberen dat te compenseren. Alleen zo kunt u begrijpen en interpreteren waarover het gaat. Uw hersenen moeten dus een topprestatie leveren. Mensen die kampen met slechthorendheid klagen vaak over vermoeidheid, omdat horen plots een inspanning wordt. De verleiding wordt groot om zich terug te trekken of minder deel te nemen aan gesprekken. Studies wijzen zelfs op een verband tussen gehoorverlies en dementie. Ouderen met onbehandeld gehoorverlies hebben een veel hogere kans om dementie te ontwikkelen dan normaalhorenden, zo blijkt.

Soorten gehoorverlies

Tussen ‘goed horen’ en ‘niets horen’ liggen er heel wat gradaties van slechthorendheid. Experts maken gewoonlijk een onderscheid tussen mild, matig, ernstig en zeer ernstig gehoorverlies. De meeste gevallen van gehoorverlies behoren tot de eerste twee categorieën.

• ​Mild gehoorverlies: zachte geluiden zijn moeilijk hoorbaar en in een luide omgeving zijn gesprekken moeilijk te verstaan.
• Matig gehoorverlies: zachte en matig luide geluiden horen is lastig. Gesprekken verstaan wordt heel moeilijk als er achtergrondgeluid aanwezig is.
• Ernstig gehoorverlies: uw gesprekspartner moet heel luid praten en groepsgesprekken vragen een grote inspanning.
• Zeer ernstig gehoorverlies: u hoort enkel nog heel luide geluiden. Zelfs met grote inspanningen is communicatie zonder een hoortoestel niet meer mogelijk.