De opleiding in België en Nederland voor chefs in de zorgsector. Bijleren en opleiding volgen heeft niets te maken met dingen niet kunnen. Opleiden heeft vooral te maken met jezelf te verbeteren, kennis uit te breiden en na te denken over bepaalde handelingen.

Ik kan hierover een hele blog schrijven, maar ik denk dat de column van Hans het mooi verwoord:

Hans uut Hoes

Ik ben met de module “De historiek van smaak in het Westen” begonnen van de opleiding tot chef #gastro-engineering door het Center for Gastrology in Leuven (pittig spul).

Helaas zitten we nog steeds te tobben met #covid en wordt de opleiding dus online via Teams gegeven.

Echt… Er gaat weer een hele wereld voor me open.

De professor die de online lessen van maar liefst 6 uur na elkaar per lesdag verzorgt, is een echte strijder voor de term #Gastrologie vs. #Gastronomie.

Als voorzitter-president van het Gastronomisch Gilde sta ik dus regelmatig wat onder vuur omwille van de term Gastronomie in ons Gilde haha.

Het woord Gastronomie werd namelijk pas voor het eerst toegepast in 1801, in tegenstelling tot Gastrologie (waar het eigenlijk min of meer van afstamt). Dat gaat veel verder terug naar de beheersing van vuur en het verhitten van voedsel in de oudheid tot wel 1.900.000 jaar geleden.
Ik kan er 2021 jaar naast zitten natuurlijk, maar zit nog in opleiding.

Wist je ook dat het beroep kok het oudste beroep ter wereld is, in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt? Dat de Franse keuken niet de bakermat is van onze gastronomische (of moet ik zeggen gastrologische) historie, maar dat de Mesopotamische keuken de oudste keuken is in de wereld.

En zo leren we een hele hoop bij… De kok verdient groot #respect zou ik zeggen! Laat de kok weer regeren (in plaats van regenereren), hij is immers de persoon die zich bezighoudt met wat wij in ons lichaam stoppen (heel plastisch gezegd) en waar we bij de garage wel op letten, maar bij ons lichaam niet altijd zo goed… (denkwerk).

Tot volgende keer.